Шабакаҳои хонагӣ
Худо ба мо супориш дод, ки насли моро тавре нишон диҳем, ки Исо бо 12 насл карда буд.
12 нафаре, ки Исо интихоб кард, мисли шумо мардони оддӣ буданд, баъзеи онҳо тоҷир буданд, вале пур аз хатогиҳои аз ҷониби ҷомеа нафратовар буданд, дигарон обрӯи хеле паст доштанд ва беном буданд, инчунин дар байни онҳо як писарбачаи хурдсол бо номи Хуан низ буд. (Ин ба мо таълим медиҳад, ки Инҷил барои ҳама аст, новобаста аз синфи академӣ, синфи иҷтимоӣ, нажод, синну сол, сарватманд, камбағал ва бемор ва ғайра.)
Исо онҳоро даъват кард, озод кард, дастур дод, муҷаҳҳаз кард, қувват дод ва онҳоро фиристод, то шифо диҳанд, озод кунанд, таъмид диҳанд, девҳоро берун кунанд, Малакути Худоро эълон ва барқарор кунанд, ба шаҳрҳо, деҳот ва кӯчаҳо, аз дурдасттарин ҷойҳо инчунин шахрхои калон. Ӯ онҳоро ба расулони бузурги Малакути Осмон табдил дод.
Исо дар бораи Петруси ҳавворӣ каломи нубувват ва таъсирбахшро баён кард ва барои ҳамин ӯ ба мо ошкор кард, ки мо бо номи ШАБАКҲОИ ХОНАҲО, бо намунае, ки Исо барои дувоздаҳ нафар истифода кардааст, кор хоҳем кард.
Шумо низ метавонед як қисми ин Салтанати Осмонӣ бошед, ки тағир медиҳад, табдил медиҳад, озод мекунад, ҳаёт мебахшад ва ба шумо шахсияти осмониро медиҳад.
Вақте ки суханашро тамом кард, ба Шимъӯн гуфт: «Ба чуқурӣ бирав ва тӯрҳои худро барои сайд парто».
Шимъӯн дар ҷавоби Ӯ гуфт: «Эй Ӯстод! Мо тамоми шаб кор кардем ва чизе ба даст наовардем; аммо бо каломи ту ман тӯр меандозам.
Ҳамин тавр, онҳо миқдори зиёди моҳӣ гирифтанд, ва тӯрашон дарида шуд.
Сипас ба ҳамроҳонашон, ки дар қаиқ буданд, ишора карданд, ки биёянд ва ба онҳо ёрӣ расонанд; ва онҳо омада, ҳарду қаиқро чунон пур карданд, ки ғарқ шуданд.
Шимъӯни Петрус инро дида, пеши Исо зону зада, гуфт: «Худовандо, аз ман дур шав, зеро ки ман одами гунаҳкор ҳастам».
Аз сабаби моҳидорӣ, ки карда буданд, Ӯ ва ҳамаи онҳое ки бо Ӯ буданд, тарс фаро гирифт,
ва ҳамчунин Яъқуб ва Юҳанно, писарони Забдой, ки ҳамроҳони Шимъӯн буданд. Аммо Исо ба Шимъӯн гуфт: «Натарс; аз ин пас шумо сайёди одамон мешавед.
Ва ҳангоме ки қаиқҳоро ба соҳил бароварданд ва ҳама чизро гузошта, аз ақиби Ӯ равона шуданд.